Netaknuta priroda VLASINSKOG JEZERA

 

Vlasinsko jezero se nalazi u jugoistočnoj Srbiji na teritoriji opštine Surdulica. Nalazi se na 1.213 m nadmorske visine i prostire se na površini od 16 km2 . Najveće je i najviše veštačko jezero u Srbiji.

Do Vlasinskog jezera iz pravca Beograda autoputem E-75 moguće je doći do Niša, pa potom preko Babušnice i Crne Trave stići na Vlasinsko jezero. Od Beograda do ovog jezera potrebno je preći 350 km, ako dolazite iz pravca Niša 119 km, iz Skoplja 143 km, a iz Sofije 157km.

Ribolov je jedan od najatraktivnijih sportova na Vlasinskom jezeru. Prvo poribljavanje Vlasinskog jezera izvršeno je u proleće 1953. godine, kada je preko terenskog mrestilišta reke Vrle u novoformirano jezero pušteno oko 500.000 komada pastrmki iz Ohridskog jezera. Pored pastrmke moguće je naći potočnu mrenu – krkušu i belog amura.

Pored njih jezero je poribljavano i šaranima, uz koje su se prošvercovali i grgeči, bodorke, karaši i klenovi. Amuri, koji su osamdesetih godina ubačeni u jezero kako bi se izborili sa bujnom podvodnom vegetacijom, dostigli su neslućene veličine i postali jedan od simbola ovog jezera.

Jezero je okruženo divnim planinskim predelima Čemernika i Vardenika, a osim pravog raja za pecanje i rekreaciju svih vrsta, ovde mogu uživati i svi zaljubljenici u prirodu, posmatranje ptica i izučavanje životinja. Čitav kraj prošaran je prostranim livadama, pašnjacima, šumama i potocima, između kojih su se ugnezdila mala naselja kao stvorena za odmor i opuštanje u prirodi.

Vlasinsko jezero, kao još uvek nedovoljno turistički poznato, predstavlja neotkriveni dragulj – pravo mesto za sve koji žele da odmor provedu u miru, daleko od galame i užurbanosti velikih turističkih centara. A ako dođete ovde, moći ćete da pričate da ste, osim divne prirode i kulturnih spomenika, videli i nešto zaista neobično – prava „plutajuća ostrva“.

Plutajuća ostrva – prirodni fenomen na Vlasinskom jezeru

Vlasinsko jezero, koje je po veličini na drugom mestu u Srbiji, poseduje pravi prirodni dragulj – plutajuća ostrva.

U svetu bi ovaj prirodni fenomen bio čuvan i negovan kao turistička atrakcija i izuzetno prirodno bogatstvo, za čije stvaranje je bilo potrebno više od 5 000 godina, što na žalost nije slučaj u Srbiji.

Plutajuća ostrva su od treseta, na kojima je vremenom bujala i druga vegetacija.

Pod izuzetnim stepenom zaštite su i svi koji posete ovaj prirodni fenomen imaće priliku da dožive Vlasinu na jedintveni način, uz obilje prirodnog bogatstva koje poseduje.

Najveće tresetno ostrvo je Mobi Dik (široko 250m, dugo 400m). Najčešće dužine su od oko 100m, dok je debljina treseta od 30cm do 1m. Svakako je jedinstven i sam osećaj kad se stoji na njemu, jer je tlo mekano, a cela površina ostrva je pod vegetacijom.